Η μειωμένη κυτταρική λειτουργία έχει επιπτώσεις στα συστήματα οργάνων και εκδηλώνεται τυπικά με σκελετική παραμόρφωση, αδρά χαρακτηριστικά του προσώπου, απώλεια ακοής, γνωστικές αναπηρίες, ανοσοανεπάρκεια και προβλήματα στο κεντρικό νευρικό σύστημα.2
Η συχνότητα της Άλφα-Μαννοσίδωσης δεν είναι γνωστή με ακρίβεια.
Ωστόσο, ορισμένες αναφορές από διάφορες χώρες εκτιμούν ότι η συχνότητα εμφάνισής της είναι κατά προσέγγιση μία ανά ένα εκατομμύριο γεννήσεις παγκοσμίως.3 Η πάθηση συχνά διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται με πολυεπιστημονική προσέγγιση, με τη συμμετοχή παιδιάτρων, ορθοπεδικών, οφθαλμιάτρων, ωτορινολαρυγγολόγων, νευρολόγων, ανοσολόγων, νευροχειρουργών και φυσιοθεραπευτών.4
Η Άλφα-Μαννοσίδωση είναι μια σταδιακά εξελισσόμενη διαταραχή που θα πρέπει να θεωρείται ύποπτη σε ασθενείς με νοητικές γνωστικές αναπηρίες, σκελετικές αλλαγές (λ.χ. πρησμένες αρθρώσεις, κύρτωση στη σπονδυλική στήλη), απώλεια ακοής και επανεμφανιζόμενες λοιμώξεις. Παρά το γεγονός ότι τα παιδιά που νοσούν συχνά δείχνουν φυσιολογικά, η κατάστασή τους επιδεινώνεται με την ηλικία. Η Άλφα-Μαννοσίδωση μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς με πολλούς τρόπους, όπως την ικανότητά τους να ζουν μόνοι, να κοινωνικοποιούνται ή να βρουν εργασία.5 6