Η Άλφα-Μαννοσίδωση είναι μια εφ’ όρου ζωής πολυσυστημική προοδευτική ασθένεια που προκαλεί νευρομυική και σκελετική επιδείνωση σε βάθος δεκαετιών. Ο χρόνος εμφάνισης των συμπτωμάτων συσχετίζεται με τη σοβαρότητα της ασθένειας. Τα νεογνά με λυσοσωμικές διαταραχές είναι κατά κύριο λόγο ασυμπτωματικά και σπανίως προσβάλλονται σοβαρά, γεγονός που καθυστερεί τη διάγνωση.1 2
Η πρώτη δεκαετία της ζωής χαρακτηρίζεται συνήθως από πρόωρη ακουστική δυσλειτουργία, ψυχοκινητική καθυστέρηση, τακτικές επανεμφανιζόμενες λοιμώξεις, ιδίως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, πνευμονικές λοιμώξεις και οξεία μέση ωτίτιδα.3
Κατά τη δεύτερη και τρίτη δεκαετία της ζωής, οι ασθενείς εκδηλώνουν πολυαρθροπάθεια, αταξία, μυική αδυναμία και σοβαρά σκελετικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν τελικά να περπατήσουν. Η τυπικη εικόνα που παρουσιάζουν οι ασθενείς είναι μη φυσιολογική κατατομή του προσώπου και σκελετικές ανωμαλίες, απώλεια ακοής, νοητική στέρηση και ανοσοανεπάρκεια.4
Στη σοβαρότερη μορφή της, η πάθηση εκδηλώνεται, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, από τη νηπιακή ηλικία και προκαλεί πρόωρο θάνατο μετά από οξείες λοιμώξεις.5Ωστόσο, οι ασθενείς με ηπιότερη μορφή της ασθένειας συνήθως επιβιώνουν έως την ενηλικίωση.6





